هزار بار نبودنت را مرور می کنیم
بگو نمی آیی؟
تمام کن این خواب طولانی را
مگر نگفتند که شهدا زنده اند؟ پس کجا ماندی؟
بلند شو، لباست را از این خاک سی و چند ساله بتکان و بیا
بیا و بگذار تا دوباره بهار شود
خانه همانجاست، سراغش را از کسی نگیر
راستی نام کوچه را هم عوض کردند، به نام توست
به آستانه در که رسیدی سلام نکن
مادر نیست
پدر هم بعد او رفت
ولی تو بیا
سی و سه سال است که نبودنت را ماتم میگیریم
هر اسفند به انتظار بهاری هستیم که بعد از تو خزان شد
عزیز مادر! بهار به بهار حالمان تحویل می شود با قاب عکست روی سفره هفت سین
سین هشتمم! سرباز وطن! ما با جای خالی ات چه کنیم؟
***
سی و سومین سالگرد شهادت علی فتحی پور درگاه
شهدا را یاد کنیم باذکر صلوات برمحمدوآل محمد(ص)